Oude blogs op volgorde van datum

De drie dilemma's van dit raadslid

Geluksgevoel: zo is het leven van nu één jaar raadslid. Zo ervaar ik dat in elk geval. Maar wat dit jaar ook duidelijk heeft gemaakt zijn de drie dilemma’s. Schijnbare tegenstellingen die deel uitmaken van het dagelijks werk van een raadslid. Of in elk geval van dit raadslid. 

1. De kracht van het individu of de oplossingsgerichte overheid
Als liberaal geloof ik in de kracht van het individu. De overheid moet zich compact houden, krachtig zijn op zijn kerntaken (veiligheid en infrastructuur bijvoorbeeld) en zich verder zo weinig mogelijk bemoeien. Laat het samen-leven aan de mensen zelf. Vind ik.
Als lokaal politica ben ik, of ik nou wil of niet, onderdeel van de overheid geworden. Daardoor ben ik bezig met vraagstukken en voorstellen waar ik juist als overheid niet mee bezig wil zijn. Ik zit een half uur als politica te debatteren over de vraag of vrouwen voor een SOA-test wel of niet naar een ander dan hun huisarts moeten kunnen. En voor ik het in de gaten heb geef ik steun aan een convenant over te creëren banen, terwijl de ondernemers die het moeten doen in geen velden of wegen te bekennen zijn.
De oplossingen van de overheid zijn in praktijk datgene waar ik de meeste raadstijd aan besteed, terwijl ik voor veel zaken liever verbindingen leg tussen individuen en particuliere oplossingen.

2. Controle of KPI-verslaving
De gemeenteraad heeft een kaderstellende en controlerende taak. De raad controleert het beleid en de uitvoering van het beleid. Bij controleren horen objectief meetbare indicatoren, incidenten en hypes passen niet bij die taak. Maar er valt nogal wat te controleren. In mijn portefeuille gaat het onder andere om de uitgaven met betrekking tot de volksgezondheid, WMO-voorzieningen, de buurtteams, de uitkeringen, de armoedetoeslagen en ga zo maar door. Het gaat dan niet alleen om de uitgaven, maar vooral over de effectiviteit en doelmatigheid ervan. Daar zijn dan ook allerlei KPI’s voor opgesteld. Denk aan het percentage kinderen met overgewicht, het aantal huishoudens met een uitkering, het aantal werktrainingen en ga zo maar door. En voor je het weet heb je een programmagids met meer dan 700 KPI’s die je moeten vertellen of het beleid zijn werk doet in onze gemeente. Voor je het weet, denk je dat je wat zinnigs kan melden over het beleid door naar de papieren schijnwerkelijkheid te kijken.
Gelukkig zijn de lijnen kort en blijkt het voor mij als raadslid mogelijk om bijna bij alle betrokken organisaties en mensen binnen te komen en in de keuken te kijken. Juist de verhalen rondom de cijfers tonen de werkelijkheid.

3. Het volk vertegenwoordigen of naar de bewoners luisteren
‘Lees!’ zo luidt de niet mis te verstane onderwerpregel van de 54e mail over een van de ontwikkelingsgebieden in onze stad. Vervolgens volgt een uitgebreide argumentatie waarom wij als raadsleden vooral NIET moeten instemmen met de ontwikkelvisie of het stedebouwkundig programma van eisen. Na deze mail volgen er nog een stuk of 35 met dezelfde strekking.
Ik moet mezelf dwingen om na te denken bij een dergelijk mailbombardement. Hoeveel mensen wonen er in de direct omliggende straten? Hoeveel mensen wonen er in de buurt, de wijk? En wie hebben er nog meer belangen? En oh ja, wie betaalt eigenlijk?
Deze vragen horen bij mijn rol als raadslid. Het is aan mij als deel van het gemeentebestuur om alle belangen te wegen en daar een besluit over te nemen. Ook als dat indruist tegen ruim 80 tegenstemmers in de buurt.
Het helpt mij om van VVD-stemmers te weten wat zij van bepaalde voorstellen vinden. Daarom probeer ik proactief de mening van VVD-leden te achterhalen. Schroom niet om ook uw mening over bepaalde dingen met mij te delen. Ik vertegenwoordig graag en met overtuiging de liberale Utrechtse inwoners.

Archief blogs

Wonderland met blauwe zetels
Businezz: Minister Kamp neemt 1e exemplaar 101% IK in ontvangst
‘Gay Games’: Coming Out op een sportvereniging ligt ook in Utrecht niet voor de hand
'Waarin de vrijheid van ieder van ons, ook die van de ander is' (Toespraak Dodenherdenking 4 mei 2016)
Gepubliceerd in de Volkskrant 25 nov 15: Asiel te belangrijk om aan B&W over te laten
Column Binnenstadskrant Utrecht nov 2015: Gast aan Tafel
Gepubliceerd op Volkskrant online: Basisinkomen is een valse belofte
7 redenen waarom de VVD het 'experiment basisinkomen' in Utrecht afkeurt
Gepubliceerd in Volkskrant: Steden zijn de zwakste schakel in vluchtelingenketen
De drie dilemma's van dit raadslid
Brede aanhang voor liberale keuzes
Ook tegemoetkoming voor chronisch zieken en gehandicapten met middeninkomen
Serieus. Blij.
Schriftelijke Vragen Inspectie Toezicht Kinderopvang
Alle drie!
VVD wil rookpreventie als topprioriteit voor jeugdgezondheidsbeleid
Voor wie de nuance zoekt...
Utrecht (weer) op de kaart!
Meer waarde uit de zorgeuro's
Goede voornemens omzetten in actie
Merkwerk in de zorg neemt toe
Regeerakkoord op 1 A4 – het kan met OGSM