Oude blogs op volgorde van datum

Column Binnenstadskrant Utrecht nov 2015: Gast aan Tafel

‘Die wil ik graag ontmoeten’, riep onze 9-jarige zoon enthousiast toen zijn vader en ik hardop overlegden of we ons in zouden schrijven voor een avond eten met asielzoekers uit de noodopvang in de Jaarbeurs. De beslissing was snel genomen. De hele week keken de kinderen ernaar uit. Wat zouden ze willen eten? Juist Nederlands of juist niet? ‘Ja maar ze eten geen spekjes’, legde mijn zoon uit aan zijn 6-jarig zusje, ‘dus dan is stamppot toch minder lekker’. Misschien komen er geen Syriërs, maar Eritreeërs of Irakezen of zijn ze christen, legden we uit. Maar het zijn toch vooral Syriërs, beredeneerde de 11-jarige zus.

‘Hoe gaan we dan met ze praten?’, vroeg de jongste. Misschien in het Engels, of met handen en voeten of met Google Translate op de iPad; dat komt wel goed, was de conclusie.
Intussen ontvingen wij van Stichting Eet Mee! (de vrijwilligersorganisatie die deze Come and Eat organiseert) een lijst met uitgangspunten en instructies om de verwachtingen af te stemmen. Ook die leidden tot geanimeerde gesprekken in huis. Over het verschil tussen mannen en vrouwen, over halal, varkensvlees en wijn. Al voordat de Come and Eat-dag was aangebroken, zat ‘het buitenland’ al bij ons aan tafel.
We bakten vegetarische pompoenquiche en appeltaart, we kochten Arabisch brood, hummus en olijven, we vulden een kip en kruidden de sla en legden de iPad klaar. En daar waren ze, onze Syrische gasten. Met elkaar praten was een uitdaging, want een van hen sprak een paar woorden Engels en ons Arabisch gaat niet verder dan ‘as-salāmoe `alaykoem’ en ‘shokran’.
Ons gezin had een verrijkende avond die het vluchtelingenvraagstuk en de oorlogen in het Midden-Oosten heel dichtbij bracht. We denken dat ook onze gasten een plezierige avond hadden: ook al is de taal beperkt, uit de mimiek van de heren bleek dat ze genoten van het kibbelen en lachen en het samenzijn aan tafel. En onze zoon is nu nog aan het piekeren over oorlog en vrede.
Waarom organiseert men dit niet voor eenzame ouderen of allochtonen die willen integreren, vroegen we ons af. Met die vraag bleek dat we nog half niet weten wat initiatiefnemers in de stad allemaal doen: al sinds 2007 organiseert de Stichting Eet Mee! eetafspraken voor bijvoorbeeld ouderen. Een prachtig particulier initiatief; de essentie van de participatiemaatschappij.
Binnenkort zitten we waarschijnlijk met een stel oudere Utrechters te eten, verwacht ik zo…

Archief blogs

Wonderland met blauwe zetels
Businezz: Minister Kamp neemt 1e exemplaar 101% IK in ontvangst
‘Gay Games’: Coming Out op een sportvereniging ligt ook in Utrecht niet voor de hand
'Waarin de vrijheid van ieder van ons, ook die van de ander is' (Toespraak Dodenherdenking 4 mei 2016)
Gepubliceerd in de Volkskrant 25 nov 15: Asiel te belangrijk om aan B&W over te laten
Column Binnenstadskrant Utrecht nov 2015: Gast aan Tafel
Gepubliceerd op Volkskrant online: Basisinkomen is een valse belofte
7 redenen waarom de VVD het 'experiment basisinkomen' in Utrecht afkeurt
Gepubliceerd in Volkskrant: Steden zijn de zwakste schakel in vluchtelingenketen
De drie dilemma's van dit raadslid
Brede aanhang voor liberale keuzes
Ook tegemoetkoming voor chronisch zieken en gehandicapten met middeninkomen
Serieus. Blij.
Schriftelijke Vragen Inspectie Toezicht Kinderopvang
Alle drie!
VVD wil rookpreventie als topprioriteit voor jeugdgezondheidsbeleid
Voor wie de nuance zoekt...
Utrecht (weer) op de kaart!
Meer waarde uit de zorgeuro's
Goede voornemens omzetten in actie
Merkwerk in de zorg neemt toe
Regeerakkoord op 1 A4 – het kan met OGSM