facebook  linkedin  twitter

Oude blogs op volgorde van datum

Alle drie!

“Alle drie?” In deze vraag klinkt altijd ongeloof door als-ie me gesteld wordt. En dat is vaak, want het volgt op mijn eigen antwoord op de vraag met welke portefeuilles ik me bezig ga houden als raadslid: “De portefeuilles rondom de drie decentralisaties, dus jeugdzorg, langdurige zorg en welzijn en werk en inkomen.” Als ik daarna ook nog ruimtelijke ordening in Oost-Utrecht noem, hoef ik de kleinere al niet meer te noemen. De vraagsteller is immers al bezig met zijn volgende vraag: “Alle drie?” Ongeloof en een beetje medelijden zitten non-verbaal besloten in die vraag: de decentralisaties zijn te groot, te veel, te weinig succesgericht. “Ze heeft kennelijk niet opgelet tijdens de portefeuilleverdeling.”

 

~~Integendeel! De decentralisaties zijn dé manier voor gemeentes om te laten zien dat beleid- en besluitvorming over basale behoeften (inkomen en zorg) beter af zijn op lokaal niveau. De decentralisaties zijn dé manier om te laten zien dat hervormen nodig is en dat zorgen voor elkaar weer iets van de mensen zelf wordt (en niet alleen van systemen, structuren en getallenlijstjes). De decentralisaties zijn dé manier om het liberale mensbeeld dat ik heb in beeld te brengen (de kracht van het individu en zijn natuurlijke neiging om te zorgen voor de mensen om hem heen). En bovendien gaat er heel veel geld in om. Kortom, de decentralisaties voelen als míjn manier om te laten zien wat de VVD kan om dit land liberaler te maken.


Toegegeven, het is waarschijnlijk geen makkelijke portefeuille. De decentralisaties gaan ertoe leiden dat de verhouding tussen overheid, individu en professionele organisaties een heel andere wordt. Van de individuele inwoner wordt verwacht dat hij regie neemt op de invulling van zijn eigen leven, waarbij een netwerk van mensen en organisaties hulp kan bieden. Dat dat netwerk bestaat en functioneert is de rol van de gemeentelijke overheid. En ook dat de individuele inwoner zijn weg daarin kan vinden. Zowel de individuele inwoner als de gemeente moet zichzelf bijna opnieuw uitvinden als het gaat om zorg en inkomen.

Ik merk dat dat inderdaad een ambitieuze opgave is voor alle betrokkenen. De afgelopen maand ben ik twee organisaties die dat al ervaren op werkbezoek geweest: Stichting Boogh in Leidsche Rijn (activiteiten voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel) en JES030 (hulp en ondersteuning voor jongeren en gezinnen waar het al lang niet goed gaat). Zoals bijna alle organisaties in dit domein, zijn Boogh en JES030 onzeker over hun toekomst en weten niet goed wat ze van de gemeente kunnen en mogen verwachten. Beide lijken daar trouwens op een geheel andere wijze mee om te gaan.

De raad moet op dit onderwerp nog op snelheid komen. De kadernota’s zijn in de vorige raad vastgesteld. De verschillende opvattingen van partijen worden echt spannend in de uitvoeringsnota’s die nog moeten komen. In de afgelopen maand zijn met name de uitvragen van de buurtteams en de transitie van UW-bedrijven aan de orde geweest. In deze stukken lees ik, met name tussen de regels, dat ook het gemeentebestuur worstelt met de nieuwe invulling en de eigen positie in het netwerk.
De kritische debatten in de commissievergaderingen die dat oplevert zullen nog vaak en veel navolging krijgen in de raad de komende tijd.

In de tussentijd probeer ik een eigen netwerk te creëren dat meekijkt en –denkt, -praat en –schrijft. Met als primaire doel dat onze VVD-inbreng op deze dossiers leidt tot een zichtbare hervorming. Dus lees je dit alles en vind je daar wat van? Mail me: j.tielen@utrecht.nl